Ostateczne koszty wywozu i utylizacji 5700 ton toksycznych odpadów zgromadzonych na terenie dawnej Rafinerii Nafty „Glimar”: dotacja NFOŚiGW – 40 milionów 208 tysięcy złotych, pożyczka z WFOŚiGW – 9 milionów 307 tysięcy 407 złotych, wkład własny Miasta Gorlice – 744 tysiące 593 złote!

Mafia paliwowo-śmieciowa w białych kołnierzykach zaciera ręce! Za wywóz i utylizację 5700 ton toksycznych odpadów z Gorlic zapłaci oczywiście… polski i gorlicki podatnik. I o to chodziło! Zyski rosną. Mafia zarabia dwa razy: za przywóz odpadów i za ich posprzątanie!

A nas maluczkich kwota, tj. 50 milionów 260 tysięcy złotych,  przeznaczona na ten cel, przyprawia o zawrót głowy. Jak wiadomo Prokuratura Rejonowa w Gorlicach posadziła na ławie oskarżonych jakieś płotki a „tytułem wpłaconych poręczeń majątkowych zabezpieczyła łącznie kwotę 170 tysięcy złotych” – zob. http://www.prokuratura-nowysacz.pl/index.php?str=2&id=177. Prokuratura Rejonowa w Gorlicach nie posadziła oczywiście na ławie oskarżonych grona funkcjonariuszy publicznych z Gorlic, którzy przez wiele lat przymykali oko na przestępczy proceder, który kwitł wokół „Glimaru” (i nie tylko). Prokuratura Rejonowa w Gorlicach oczywiście nie dostrzegła, że sama latami przymykała oko na ten przestępczy proceder. Bo przecież zdeponowanie bomby ekologicznej o masie 5700 ton trwało wiele lat i nikogo ten fakt przez wiele lat nie bulwersował. Wiele lat trwała także akcja zorganizowanej grabieży majątku RN „Glimar”! Pisałem o tym wielokrotnie – zob. https://gorliceiokolice.eu/tag/glimar/ i nikt mi nie zaprzeczył. Dzisiaj tytułem ogólnego podsumowania napiszę tak: „Państwo Polskie” nie jest z tektury. „Państwo Polskie” to „żelbetowa” struktura zarządzana przez dobrze zorganizowaną i bezwzględną organizację przestępczą.

A teraz już tylko bieżąca informacja publiczna w sprawie organizacji wywozu i utylizacji 5700 ton toksycznych odpadów z Gorlic.

Oto mój wniosek z 6 października 2020 roku do burmistrza Rafała Kukli:

I odpowiedź z Urzędu Miejskiego w Gorlicach z 15 października 2020 roku – zob. SKM_C364e20101612100.

Ps. Mam jeszcze jedną przestrogę. Uważaj Czytelniku, bo to nie jest ostatnie słowo „władzy ludowej” w sprawie gorlickiej bomby ekologicznej! Już chyba mówiłem, że na ławie oskarżonych siedzą jakieś płotki a nawet niektóre z tych płotek odpowiadają z wolnej stopy. Główni macherzy planują już nowe przedsięwzięcia! Ciągle jest jeszcze dużo do zagrabienia!

Od redakcji! Zdjęcie tytułowe („Glimar” z lotu ptaka) zostało zacytowane ze strony – zob. https://gazetakrakowska.pl/gorlice-odpadow-z-bylej-rafinerii-na-razie-nikt-nie-wywiezie/ar/c1-14411999.

(Odwiedzono 73 razy, 1 wizyt dzisiaj)

9 przemyśleń na temat "Ostateczne koszty wywozu i utylizacji 5700 ton toksycznych odpadów zgromadzonych na terenie dawnej Rafinerii Nafty „Glimar”: dotacja NFOŚiGW – 40 milionów 208 tysięcy złotych, pożyczka z WFOŚiGW – 9 milionów 307 tysięcy 407 złotych, wkład własny Miasta Gorlice – 744 tysiące 593 złote!"

  1. Do znawców tematu mam pytanie. Te odpady oczywiście nie są uznawane za komunalne? Właściciel gruntu/zarządca/faktycznie władający czy jak go tam zwał jest na dzień dzisiejszy znany?

    KTO JEST POSIADACZEM TYCH CHOLERNYCH ODPADÓW? Można prosić z imienia i nazwiska?

    Tak sobie czytam ustawę z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach i się zastanawiam.
    -Czy prokuratura mając tak szeroki wachlarz możliwości postawiła komuś zarzuty?
    -Czy urząd miasta komuś wymierzył jakąś karę administracyjną?
    -Czy została wydana jakakolwiek decyzja administracyjna nakazująca właścicielowi usunięcie tych odpadów?
    -Czy organ, który przymierza się do usunięcia odpadów za ciężko zarobione pieniądze podatników przygotowuje się również do zabezpieczenia roszczenia – odzyskania tej kwoty od właściciela terenu?
    -Dlaczego już teraz właściciel terenu nie otrzymuje kary administracyjnej z górnej półki (wpływ środków do kazy miasta w jakimś stopniu rekompensowałby straty, które przyjdzie ponieść)?
    -Dlaczego właściciel gruntu, który przejął prawnie obowiązki po poprzedniku nie odpowiada w żaden sposób?

    To tylko kilka artykułów z ustawy, które ściągają na siebie uwagę:

    Art. 22 Koszty gospodarowania odpadami są ponoszone przez pierwotnego wytwórcę odpadów lub przez obecnego lub poprzedniego posiadacza odpadów. W przypadkach określonych w przepisach odrębnych koszty gospodarowania odpadami ponosi producent produktu lub podmiot wprowadzający produkt na terytorium kraju, określony w tych przepisach.

    Art. 25. 1. Magazynowanie odpadów odbywa się zgodnie z wymaganiami w zakresie ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa życia i zdrowia ludzi, w szczególności w sposób uwzględniający właściwości chemiczne i fizyczne odpadów, w tym stan skupienia, oraz zagrożenia, które mogą powodować te odpady, w tym zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.
    2. Magazynowanie odpadów odbywa się na terenie, do którego posiadacz odpadów ma tytuł prawny.
    3. Magazynowanie odpadów jest prowadzone wyłącznie w ramach wytwarzania, zbierania lub przetwarzania odpadów.
    4. Odpady mogą być magazynowane, jeżeli konieczność magazynowania wynika z procesów technologicznych lub organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż przez:
    1) 1 rok – w przypadku magazynowania odpadów niebezpiecznych, odpadów palnych, niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych i odpadów pochodzących z przetworzenia odpadów komunalnych;
    2) 3 lata – w przypadku magazynowania pozostałych odpadów.

    Art. 26. 1. Posiadacz odpadów jest obowiązany do niezwłocznego usunięcia
    odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania.

    2. Z zastrzeżeniem art. 26a, w przypadku nieusunięcia odpadów zgodnie z ust. 1, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji wydawanej z urzędu, nakazuje posiadaczowi odpadów usunięcie odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania, z wyjątkiem przypadku, gdy obowiązek usunięcia odpadów jest skutkiem wydania decyzji o cofnięciu decyzji związanej z gospodarką odpadami, stwierdzenia nieważności, uchylenia lub wygaśnięcia decyzji związanej z gospodarką odpadami.
    3. Nakaz usunięcia odpadów, o którym mowa w ust. 2, z terenów zamkniętych oraz z nieruchomości, którymi gmina włada jako władający powierzchnią ziemi, a niebędących w posiadaniu innego podmiotu – wydaje właściwy regionalny dyrektor ochrony środowiska.

    6. W decyzji, o której mowa w ust. 2, określa się w szczególności:
    1) termin usunięcia odpadów;
    2) rodzaj odpadów;
    3) sposób usunięcia odpadów.

    Art. 26a. 1. W przypadku gdy ze względu na zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub środowiska konieczne jest niezwłoczne usunięcie odpadów, właściwy organ podejmuje działania polegające na usunięciu odpadów i gospodarowaniu nimi.
    2. Właściwym organem w sprawach, o których mowa w ust. 1, jest:
    1) w przypadku terenów zamkniętych oraz nieruchomości, którymi gmina włada jako władający powierzchnią ziemi – regionalny dyrektor ochrony środowiska;
    2) w przypadku gdy obowiązek usunięcia odpadów powstał w związku z wydaniem decyzji o cofnięciu decyzji związanej z gospodarką odpadami, stwierdzeniem nieważności, uchyleniem lub wygaśnięciem decyzji związanej z gospodarką odpadami – organ właściwy do wydania tej decyzji;
    3) w pozostałych przypadkach – wójt, burmistrz lub prezydent miasta.
    3. W celu wykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1, właściwy organ określa, w drodze decyzji skierowanej do władającego powierzchnią ziemi:
    1) zakres i termin udostępnienia przez niego powierzchni ziemi, obiektów lub innych miejsc, w których znajdują się odpady;
    2) zakres i sposób przeprowadzenia działań mających na celu usunięcie odpadów przez ten organ;
    3) termin rozpoczęcia i zakończenia działań, o których mowa w pkt 2.

    4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, podlega natychmiastowemu wykonaniu. Przepisów art. 61 § 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) nie stosuje się.
    5. Decyzję, o której mowa w ust. 3, wydaje się po zasięgnięciu opinii w sprawie spełnienia przesłanek konieczności niezwłocznego usunięcia odpadów:
    1) wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska;
    2) odpowiednio organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej, albo organu Wojskowej Inspekcji Sanitarnej stosownie do ich właściwości miejscowej w odniesieniu do:
    a) oceny występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia i życia ludzi w związku z obecnością tych odpadów,
    b) zanieczyszczenia w ujęciach wody przeznaczonej do spożycia w związku z obecnością tych odpadów;
    3) regionalnego dyrektora ochrony środowiska, z wyjątkiem przypadku gdy decyzję wydaje ten organ;
    4) komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej.
    6. Właściwy organ żąda od posiadacza odpadów odpowiedzialnego za gospodarowanie odpadami zwrotu poniesionych przez siebie kosztów działań polegających na usunięciu odpadów i gospodarowaniu nimi. Posiadacz odpadów jest obowiązany zwrócić te koszty w terminie 14 dni od dnia doręczenia żądania.

    Art. 177. 1. Kto, nie mając zawartej umowy, o której mowa w art. 45 ust. 2,
    zbiera odpady podlega karze aresztu albo grzywny. – >o ile dobrze pamiętam to jakieś 2 lata temu była afera, bo cysterny przywoziły jakieś odpady.

    Art. 178. Kto gospodaruje odpadami niezgodnie z informacjami zgłoszonymi do rejestru, o których mowa w art. 52 podlega karze aresztu albo grzywny.

    Art. 189. 1. Kto, będąc zarządzającym składowiskiem odpadów, przyjmuje do
    składowania odpady, w stosunku do których:
    1) nie została sporządzona podstawowa charakterystyka odpadów, o której mowa w art. 110 ust. 2, lub
    2) nie przeprowadzono testu zgodności, o którym mowa w art. 113 ust. 1, o ile jest wymagany podlega karze aresztu albo grzywny.

    2. Tej samej karze podlega, kto, będąc zarządzającym składowiskiem odpadów, nie dopełnia ciążących na nim obowiązków w zakresie:
    1) dokonania weryfikacji, o której mowa w art. 114 ust. 2, lub
    2) pobierania i przechowywania próbek odpadów dostarczonych do składowania na składowisko odpadów zgodnie z art. 115 ust. 1, lub
    3) ustalenia masy odpadów przyjmowanych do składowania, zgodnie z art. 119 pkt 1, lub
    4) sprawdzenia zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadów lub dokumentach wymaganych przy międzynarodowym przemieszczaniu odpadów, zgodnie z art. 119 pkt 2, lub
    5) sprawdzenia pojemników i certyfikatu wymaganych dla składowania odpadów rtęci metalicznej, zgodnie z art. 119 pkt 3, lub
    6) odmowy przyjęcia odpadów do składowania na składowisku odpadów w przypadkach, o których mowa w art. 120 ust. 1, lub
    7) zapewnienia selektywnego składowania odpadów, o którym mowa w art. 121 ust. 1, składowanych na składowisku odpadów, z uwzględnieniem warunku określonego w art. 121 ust. 2, lub
    8) prowadzenia monitoringu składowiska odpadów, zgodnie z art. 124 ust. 4, lub
    9) przekazywania wyników monitoringu składowiska odpadów wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, zgodnie z art. 124 ust. 5, lub
    10) utrzymywania i prowadzenia składowiska odpadów w sposób zapewniający właściwe funkcjonowanie urządzeń technicznych stanowiących wyposażenie składowiska odpadów oraz zachowanie wymagań sanitarnych, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowych, a także wymagań ochrony środowiska, zgodnie z instrukcją prowadzenia składowiska odpadów i decyzją zatwierdzającą tę instrukcję, zgodnie z art. 135 ust. 2, lub
    11) powiadamiania wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska lub państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego o stwierdzonych na składowisku odpadów zmianach obserwowanych parametrów, zgodnie z art. 138, lub
    12) przechowywania dokumentów, na podstawie których jest sporządzane sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu odpadami do czasu zamknięcia składowiska odpadów oraz przekazania tych dokumentów następnemu zarządzającemu składowiskiem lub władającemu powierzchnią ziemi, zgodnie z art. 78 ust. 2 i 3, lub
    13) zaprzestania przyjmowania odpadów do składowania na składowisko odpadów lub jego wydzielonej części w przypadku uzyskania zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części, o której mowa w art. 146 ust. 1, albo decyzji o zamknięciu składowiska odpadów lub jego wydzielonej części, o której mowa w art. 148 ust. 3.

    Art. 194. 1. Administracyjną karę pieniężną wymierza się za:
    2b) magazynowanie odpadów niezgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 25 ust. 1–6;
    3) zbieranie odpadów wbrew zakazom, o których mowa w art. 23 ust. 2;

    1. Szanowny Panie! Na pytania, które Pan zadał, próbowałem zasugerować odpowiedź w serii artykułów, które opublikowałem na tym portalu. Musi Pan wrócić do tych tekstów zgromadzonych pod tagiem „glimar”. To nie jest oczywiście pełna wiedza na zadany temat. Na dodatek niektóre sugestie i przypuszczenia musiałem zapisywać między wierszami, bo w jaki sposób na przykład zinterpretować przybycie „seryjnego samobójcy” do Gorlic i śmierć kontrolera NIK-u parę lat temu? Może Pana zadziwię, ale uważam, że zadawanie pytania, kto jest posiadaczem tych cholernych odpadów w ogóle nie ma sensu w przedmiotowej sprawie. I więcej podpowiedzi nie będzie. Proszę jeszcze raz zagłębić się w lekturze moich materiałów prasowych!

      1. Pierwszy artykuł z tego tagu poszedł.

        http://gorliceiokolice.eu/2013/01/glimar-w-gorlicach-anatomia-grabiezy/

        Ach, co to za mroczne czasy były! Aż łezka się zakręciła w oku przy wspomnieniu „Ilekroć przyjeżdżałem do rafinerii przed bramą stały liczne cysterny i samochody ciężarowe w oczekiwaniu na załadunek. A zakład tętnił życiem., tzn. wszędzie krzątali się pracownicy, a magazyny wypełnione były gotowymi do wyekspediowania produktami. Do cystern pompowano z terminali paliwa a na platformy ciężarówek ładowano worki z parafiną czy z innymi woskami mineralnymi.”

        Maria Oleksy łapy w to włożyła. Gdyby nie ten Pollex…

  2. Wkład własny miasta to nawet nie 1 mln zł? Dać karę administracyjną 1 mln zł, jak właściciel nie ma z czego spłacić, to egzekucja, przejęcie całej nieruchomości. Nie ma na co czekać, bo płotek zaraz coś wykombinuje, pozbędzie się majątku i później go będą w lesie szukać.

  3. Kiedy w Polsce wszystko zostało rozszabrowane na poziomie lokalnym, nie ma już żadnego poważniejszego majątku, przestępczość przeniosła się na inny poziom – banki, Amber Gold, skoki, operacje giełdowe itd…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *