Dziennikarz Lech Klimek o przetargu w Moszczenicy na łamach „Gazety Krakowskiej”. I nie wiadomo tylko czy śmiać się, czy zapłakać nad takim dziennikarstwem?

„Gazeta Krakowska” postanowiła zamieszać w przetargowym, moszczenickim kotle. I zrobiła to 3 lipca 2019 roku piórem dziennikarza Lecha Klimka – zob. https://gazetakrakowska.pl/gorlice-sprawa-z-moszczenicy-najpierw-trafila-do-cba-teraz-ma-sie-nia-zajac-prokuratura-ktora-zbada-wszystkie-jej-watki/ar/c1-14251771. Lech Klimek, to bardzo ambitny żurnalista. I zabrał się do tego mieszania, nie tylko zresztą w przetargu, bo przede wszystkim ludziom w głowach, z prawdziwie stachanowskim zapałem.

Przede wszystkim postanowił ukryć przed czytelnikami „Gazety Krakowskiej” kilka istotnych faktów. Spróbuję te dość wyrafinowane, propagandowe zabiegi pokrótce zinwentaryzować na przykładach.

1. Dziennikarz Lech Klimek napisał:

Jeśli nie wiadomo, o co chodzi, to najpewniej sprawa dotyczy pieniędzy. I tak jest i tym razem w Moszczenicy, gdzie o notabene unieważnione dwa przetargi w spór weszło dwie firmy.

Dziennikarz Lech Klimek mija się z prawdą. Stron sporu jest więcej. Dziennikarz Lech Klimek zapomniał napisać, co wynika wprost (na przykład) z postępowania przed Krajową Izbą Odwoławczą, że aktywną stroną sporu (oprócz 2 firm) jest także Gmina Moszczenica, która w tym sporze na dodatek wspiera stanowisko tylko jednej z uczestniczących firm. Ten dziwny sojusz wynika m. in. wprost z dokumentacji postępowania administracyjnego przed KIO w Warszawie, które zostało zakończone 6 czerwca 2019 roku wydaniem wyroku, nakazującemu Gminie Moszczenica, m. in. wykluczenie firmy Doradztwo i Usługi sp. z o.o. z postępowania przetargowego.

2. Dziennikarz Lech Klimek napisał:

Sprawa trafiła do Centralnego Biura Antykorupcyjnego, a stamtąd do badania przez gorlicką prokuraturę.

Ten komunikat, to tylko część prawdy, bo dziennikarz Lech Klimek zapomniał napisać, że Prokuratura Rejonowa w Gorlicach sprawę zawiadomienia, dotyczącego niedopełnienia obowiązków i przekroczenia uprawnień przez wójta Gminy Moszczenica Jerzego Wałęgę, przekazała do dalszego prowadzenia do Prokuratury Rejonowej w Zakopanem. Ups…, to chyba dość istotne wiadomości!?

3. Dziennikarz Lech Klimek napisał:

Odbyły się już dwa postępowania. Pierwsze unieważniono, bo żadna z firm nie złożyła poprawnej oferty, a drugie z powodu awarii systemu komputerowego.

Taki komunikat, to kolejna i bardzo wyrafinowana półprawda. To fakt – były dwa postępowania, to fakt, że dwa unieważniono, ale żeby słowem nie wspomnieć o udziale w obu postępowaniach Krajowej Izby Odwoławczej w Warszawie i jej wpływu na proces unieważniania obu postępowań przetargowych, to prawdziwy majstersztyk dziennikarskiej manipulacji. Dla dziennikarza Lecha Klimka taka instytucja jak KIO w ogóle nie zaistniała w tekście o moszczenickim przetargu, dokładnie tak samo, jak rodzaj i treść korupcyjnych zarzutów stawianych wójtowi Jerzemu Wałędze? Czyżby moszczenicki włodarz był pod specjalnym, ochronnym nadzorem „Gazety Krakowskiej”? Ciekawe, skąd takie przywileje?

3. Dziennikarz Lech Klimek cytuje wypowiedź prezes firmy Doradztwo i Usługi sp. z o.o. Cecylii Czop:

– Moja firma działa na rynku od 11 lat, zdobywając przez ten okres doświadczenie i wiedzę w zakresie pełnienia funkcji inżyniera kontraktu w wielomilionowych kontraktach – mówi pani Cecylia. – Pragnę bardzo mocno podkreślić, że nie miało miejsca żadne fałszerstwo dokumentu, przy zapisywaniu gwarancji na moim komputerze podpis elektroniczny został przekształcony w kopie podpisu, czego nie byłam świadoma, i taki dokument został dołączony do oferty – dopowiada.

Papier jest cierpliwy i prezes Cecylia Czop może przekazywać dziennikarzowi Lechowi Klimkowi wyłącznie wybrane fakty ze swojego przetargowego życia. Tylko, że w chwili opublikowania artykułu przez „Gazetę Krakowską”, tj. 3 lipca 2019 roku, wiedza o udziale prezes Cecylii Czop w moszczenickim przetargu została już dość dobrze udowodniona i udokumentowana. Tę wiedzę posiadał dziennikarz Lech Klimek, bo znał wyrok KIO z 6 czerwca 2019 roku. A skoro znał ten wyrok i jego uzasadnienie, to miał obowiązek poinformować czytelników „Gazety Krakowskiej”, że jeden z dokumentów przetargowych przesłanych przez prezes Cecylię Czop do Gminy Moszczenica był antydatowany i że fakt antydatowania tego dokumentu był jednym z powodów wykluczenia firmy Doradztwo i Usługi sp. z o.o., której prezesuje Cecylia Czop, z przetargu w Moszczenicy. Oddzielną sprawę stanowi  kwestia owego podpisu elektronicznego, o którym opowiada Cecylia Czop. Powiedzieć, że wątek ten wymagał jednak doprecyzowania przez dziennikarza Lecha Klimka, to właściwie nic nie powiedzieć.

Konkluzja jest następująca: dziennikarz Lech Klimek przedstawił czytelnikom „Gazety Krakowskiej” relację z afery moszczenickiej bardzo daleką od prawdy. Jeśli w tekście padają informacje o korupcyjnym charakterze afery, a padają – vide wątek z interpelacją poseł Elżbiety Zielińskiej, to ukrywanie takich „detali” jak zarzuty (i ich zakres) stawiane wójtowi Jerzemu Wałędze, udział Prokuratury Rejonowej w Zakopanem w tej sprawie, czy zbywanie milczeniem dokładnego opisu zarzutów, dotyczących fałszowania dokumentacji przetargowej, oznacza, że czytelnicy „Gazety Krakowskiej” otrzymali gniot dziennikarski, a nie rzetelny materiał prasowy.

Na dodatek dziennikarz Lech Klimek nawet słowem nie wspomniał o śledztwie dziennikarskim, które prowadzi w tej sprawie Maciej Rysiewicz i bogatej dokumentacji, która została już zgromadzona i opublikowana na portalu „Gorlice i Okolice”. Może byłoby po prostu rzetelniej i uczciwiej, z dziennikarskiego punktu widzenia, przekazać czytelnikom „Gazety Krakowskiej”, gdzie dokumentalne szczegóły tej afery dostępne są w Internecie. Dziennikarz Lech Klimek dobrze wiedział, że na portalu „Gorlice i Okolice” wiele wątków moszczenickiego przetargu zostało bardzo dokładnie zinwentaryzowanych, ale mimo to zamiótł, nie pierwszy zresztą raz w historii „Gazety Krakowskiej”, portal „Gorlice i Okolice” pod przysłowiowy dywan.

A teraz kilka słów (dla przykładu) na temat smaczków „stylistyczno-retoryczno-propagandowych”,  którymi doprawił swój artykuł dziennikarz Lech Klimek. Jak już udowodniłem, zarzuty stawiane wójtowi Jerzemu Wałędze, w moszczenickim przetargu, w ogóle nie zostały przez Lecha Klimka odkryte; chociaż półgębkiem problem pada – zob. wypowiedź wójta Wałęgi:

– Dla naszej gminy to jest próba odporności na niesłuszne zarzuty i podejrzenia – mówi Jerzy Wałęga, wójt gminy Moszczenica.

Może słuszne podejrzenia, może niesłuszne, ale jakie nie wiadomo. Dziennikarz Lech Klimek milczy na ten temat i szybko podaję rękę wójtowi Wałędze, żeby mógł wyjść z opresji obronną ręką:

– Jednak taka konkurencja może też przynieść pozytywne efekty w postaci obniżenia cen, bo tym głównie oferenci powinni uczciwie konkurować – kończy [wójt Wałęga – przyp. M.R.]

Prawda jak radośnie? Firmy niech przestaną się wreszcie kłócić, radzi dobrotliwie włodarz, a jeśli nawet dalej będą to robić, to dla Gminy Moszczenica z tej kłótni same korzyści przecież wynikną. Ceny przetargowe zostaną obniżone. No i czytelnik zaciera ręce z radości! A problemy korupcyjne w artykule tracą jakby na ważności i oddzielamy je grubą kreską. „Po co babcię denerwować, niech się babcia cieszy” – jak śpiewał przed laty Wojciech Młynarski! W roli babci czytelnicy „Gazety Krakowskiej”!

Kolejny smaczek. W pewnym momencie opowieści o przetargu moszczenickim dziennikarz Lech Klimek cytuje wypowiedź prezes Cecylii Czop – przypomnę ten fragment raz jeszcze:

– Moja firma działa na rynku od 11 lat, zdobywając przez ten okres doświadczenie i wiedzę w zakresie pełnienia funkcji inżyniera kontraktu w wielomilionowych kontraktach – mówi pani Cecylia. – Pragnę bardzo mocno podkreślić, że nie miało miejsca żadne fałszerstwo dokumentu, przy zapisywaniu gwarancji na moim komputerze podpis elektroniczny został przekształcony w kopie podpisu, czego nie byłam świadoma, i taki dokument został dołączony do oferty – dopowiada.

Ten fragment rozczulił mnie do łez. Bo prezes Cecylia Czop przestała być na chwilę „prezes Cecylią Czop” a stała się nagle „panią Cecylią”, jakby z sąsiedztwa. No i „pani Cecylia”, znajoma dziennikarza Lecha Klimka chyba, stąd ta familiarna forma zwrotu, mówi, że słowo honoru o żadnym fałszerstwie mowy być nie mogło, bo ona już 11 lat, zdobywając doświadczenie w zakresie i w ogóle, a jeśli podpis elektroniczny był kopią podpisu a nie oryginałem, to wina komputera, a ona biedna nie była świadoma, że ten komputer, to taki los może człowiekowi zgotować, że człowieka o świadome fałszerstwa potem pomówią. „Pani Cecylia” nic nie mówi o kłopotach z antydatowaniem innego dokumentu, a dziennikarz Lech Klimek, broń Boże, nie zamierza niepokoić „pani Cecylii” niewygodnymi pytaniami, a już tym bardziej opowiadać czytelnikom „Gazety Krakowskiej” o kulisach antydatowania poczty elektronicznej.

Może były fałszerstwa, a może nie, ale faktem jest, że niejaka „pani Cecylia” fałszerstw kategorycznie się wypiera, ale o antydatowaniu nie wspomina. Jej prawo, ale pod korą mózgową czytelników jakże wiarygodny obraz wizerunku, haniebnie pokrzywdzonej „pani Cecylii” zostaje, przez dziennikarza Lecha Klimka, publicystycznie „wygenerowany”. Nic się jak widać nie zmienia od lat; „jest prawda czasu i jest prawda ekranu”. Prawda, panie dziennikarzu Klimek?

Na koniec jeszcze taki oto smaczek. Z tej całej afery moszczenickiej, to powinieneś czytelniku zapamiętać, zdaje się co do tego nie mieć wątpliwości dziennikarz Lech Klimek,  że:

Jeśli nie wiadomo, o co chodzi, to najpewniej sprawa dotyczy pieniędzy. I tak jest i tym razem w Moszczenicy, gdzie o notabene unieważnione dwa przetargi w spór weszło dwie firmy. Obydwie miały chrapkę na milionowy kontrakt na sprawowanie nadzoru nad realizacją projektu odnawialnych źródeł energii.

No…, właściwie nie da ukryć. Jak nie wiadomo o co chodzi, to najpewniej chodzi o pieniądze!

A o co chodziło, dziennikarzowi Klimkowi, że tak haniebnie ocenzurował wiedzę na temat moszczenickiego przetargu przed czytelnikami „Gazety Krakowskiej”?

Dziennikarz Lech Klimek nie jest osoba nieznaną Czytelnikom „Gorlic i Okolic”. Polecam mój materiał prasowy, nie tylko na temat postawy  etycznej i zawodowej dziennikarza Lecha Klimka – zob. https://gorliceiokolice.eu/2017/03/dziennikarz-lech-klimek-albo-o-wodzie-w-mozgu/. Artykuł Lecha Klimka – zob. https://gazetakrakowska.pl/to-prawdziwa-osobowosc/ar/11847645, o burmistrzu Wacławie Ligęzie powinien znaleźć się w przyszłej „Wielkiej Księdze Serwilizmu Polskiego Dziennikarstwa” na poczesnym miejscu. Bo dziennikarza Lecha Klimka peany na cześć burmistrza Wacława Ligęzy bledną cokolwiek w konfrontacji z materiałami prasowymi zamieszczonymi na portalu „Gorlice i Okolice”. Tylko, że i tym razem dziennikarz Lech Klimek nie raczył takich badań porównawczych przedsięwziąć.

Niedawno wpadły mi także w oko inne artykuły dziennikarza Lecha Klimka; tym razem na temat słynnej afery z samochodem bojowym OSP Bobowa w rowie – zob. https://gazetakrakowska.pl/gorlice-jechali-gasic-pozar-dostali-mandat/ar/c1-14059099 i https://gazetakrakowska.pl/gorlice-strazacki-mandat-dla-adama-chocholowicza-wciaz-jest-goracy-sprawa-zajmie-sie-sad/ar/c4-14069467. To ciekawe, że także w sprawie „strażackiego rajdu do rowu” dziennikarz Lech Klimek nawet słowem się nie odezwał na temat artykułów opublikowanych na portalu „Gorlice i Okolice’. Jak widać zapis cenzury na mój portal działa w przestrzeni redakcyjnej „Gazety Krakowskiej” dokładnie tak samo, jak zapis cenzury na książki Karola Majchra i Piotra Gryglaszewskiego w Centrum Kultury i Promocji Gminy Bobowa.

EPILOG

Rzadko czytam „Gazetę Krakowską”, bo mierzi mnie wysługiwanie się przez Polaków niemieckiej racji stanu. Czytelnicy może nie wiedzą, ale „Gazeta Krakowska” należy do  tzw. polskiej grupy wydawniczej o nazwie Polska Press Grupa. Piękna nazwa! I wszystko w tej nazwie jest polskie, tylko że ta Polska Press Grupa wchodzi w skład niemieckiego koncernu Verlagsgruppe Passau. Proszę pożeglować tutaj – zob. https://pl.wikipedia.org/wiki/Polska_Press i przekonać się, jakimi potężnymi aktywami medialnymi zarządza Verlagsgruppe Passau w Polsce. I Verlagsgruppe Passau wciska Polakom ciemnotę, czyniąc to z „niemieckim akcentem”, do głów każdego dnia, jak Polska długa i szeroka!

Ktoś zapyta: – W jaki sposób „Gazeta Krakowska” może wysługiwać się niemieckiej racji stanu? A sprawa jest bardzo prosta! Przykład pierwszy z brzegu i dotyczący także problematyki niniejszego artykułu. Wystarczy, że „Gazeta Krakowska” staje na głowie, żeby kadzić polskiemu skorumpowanemu samorządowi terytorialnemu, a kadzi, że aż się za nią kurzy. Takie teksty, jak ten powyżej wspomniany – zob. https://gazetakrakowska.pl/to-prawdziwa-osobowosc/ar/11847645, to codzienna bułka z masłem w „Gazecie Krakowskiej”. I to jest przemyślana działalność. Komu, jak komu, ale Niemcom na pewno nie zależy na silnym Państwie Polskim, w którym działa samorząd terytorialny z prawdziwego zdarzenia. Bo słaby i skorumpowany samorząd to raj dla interesów biznesowych firm niemieckich, które kręcą lody na naszym rynku, na przykład, jak w tej historii, którą opisał dziennikarz Lech Klimek – zob. https://gazetakrakowska.pl/gorlice-sprawa-z-moszczenicy-najpierw-trafila-do-cba-teraz-ma-sie-nia-zajac-prokuratura-ktora-zbada-wszystkie-jej-watki/ar/c1-14251771.  Bo w tle moszczenickiego przetargu pojawiają się potężne interesy niemieckich producentów tzw. solarów (instalacji fotowoltaicznych). I za przetargami OZE (Odnawialne Źródła Energii) stoją interesy firmy … (nazwy nie wymienię z ostrożności procesowej) albo innej niemieckiej korporacji….  Po co Niemcom uczciwy samorząd, przecież pieniądz nie śmierdzi, a na końcu liczy się tylko „kasa”.

Niestety artykuł dziennikarza Lecha Klimka wpisuje się w tę niemiecką strategię propagandową i polityczną wobec naszego kraju. Dziennikarz Lech Klimek może nawet w ogóle nie zdaje sobie z tego sprawy, ale, bagatelizując (moim zdaniem celowo) wątek korupcyjny afery moszczenickiej i ukrywając istotne fakty z tej historii (delikatnie rzecz nazywając po imieniu) staje się narzędziem w kolonialnych interesach, jakie Republika Federalna Niemiec prowadzi nad Wisłą, Odrą, Wartą i Dunajcem na okrasę. Włodarze naszych gmin, zapatrzeni w unijna mamonę (i nie tylko), czasem z pełnym, korupcyjnym rozmysłem, a czasem w roli pożytecznych idiotów, także pozostają na usługach obcych interesów.

W tym kontekście pytanie, które już zadałem wcześniej w tym artykule wraca jak bumerang. O co chodziło, dziennikarzowi Klimkowi, że tak haniebnie ocenzurował wiedzę na temat moszczenickiego przetargu przed czytelnikami „Gazety Krakowskiej”?

Więcej na temat moszczenickiego przetargu – zob. https://gorliceiokolice.eu/tag/przetarg-w-moszczenicy/.

A afery przetargowej w Moszczenicy już niedługo ciąg dalszy nastąpi!

Od redakcji! Opublikowany w niniejszym artykule rysunek autorstwa Andrzeja Krauzego, został zacytowany ze strony – zob. https://info.wiara.pl/doc/3611323.Rysunki-Andrzeja-Krauzego-w-Gosciu-Niedzielnym.