Na stronie naszabobowa.pl (strona przeznaczona dla wielbicieli i wyznawców bobowskiego „dobrego gospodarza”) rzeczownik „burmistrz” jest pisany wielką literą – bez względu na kontekst.
Dwa przykłady:
„7 marca 2019 r. Burmistrz Bobowej Wacław Ligęza odebrał w Małopolskim Urzędzie Wojewódzkim gwarancję dotacji na utworzenie żłobka (…)”.
Na załączonym obrazku widzimy Wacława Ligęzę (we własnej cielesnej powłoce), który trzyma w rękach tę „promesę” (obok Wacława Ligęzy stoi pani Bartusiowa – również we własnej cielesnej postaci).
„W poniedziałkowe popołudnie (18 marca) w sali widowiskowej „Koronka” w Bobowej odbyło się uroczyste podsumowanie akcji charytatywnej (…). Uroczystość zaszczycili swoją obecnością: Burmistrz Bobowej Wacław Ligęza, Przewodnicząca Rady Miejskiej Małgorzata Molendowicz (…)”.
http://naszabobowa.pl/podsumowanie-wielkiej-orkiestry-swiatecznej-pomocy-bobowa-2019/87610/
Kto „zaszczycił”, kto się na tej „uroczystości” pojawił: urząd/organ (jednoosobowy organ wykonawczy gminy), czy cielesna postać Wacława Ligęzy? Pojawiła się cielesna powłoka Wacława Ligęzy (wynika to i z kontekstu, i z załączonych obrazków) – po polsku napiszemy, że „uroczystość” zaszczycił burmistrz (mała litera!) Bobowej Wacław Ligęza i przewodnicząca (mała litera!) Rady Miejskiej Małgorzata Molendowicz.
Już to pisałem, ale napiszę jeszcze raz (z ortograficznym debilizmem trzeba walczyć). Rzeczownik „burmistrz” jest rzeczownikiem pospolitym (nie jest nazwą własną) – a takie rzeczowniki piszemy małą literą. W tekstach typu „Wacław Ligęza, burmistrz Bobowej”, „burmistrz Wacław Ligęza” – to znaczy po dodaniu przed lub po rzeczowniku „burmistrz” imienia i nazwiska gościa, który zasiada na burmistrzowskim stolcu – rzeczownik „burmistrz” piszemy małą literą. Rzeczownik „burmistrz” można napisać wielką literą wtedy, gdy chodzi o urząd (organ wykonawczy gminy), nie o gościa na dwóch nogach – należy przy tym podać pełną nazwę tego urzędu/organu („Burmistrz Bobowej”, albo „Burmistrz Miasta i Gminy Bobowa”). Zgodnie z polską ortografią napiszemy np. tak: „Burmistrz Miasta i Gminy Bobowa wydał taką to a taką decyzję administracyjną” – a gdy Wacław Ligęza pojawi się gdzieś (np. w szkole) i wygłosi głupawe przemówienie, to napiszemy tak: „burmistrz Wacław Ligęza pojawił się na szkolnej akademii i wygłosił głupawe przemówienie” (na akademii nie pojawił się urząd/organ – pojawił się Wacław Ligęza jako taki).
Od redakcji! Autorem powyższego tekstu jest komentator „wma”. Komentarz został zamieszczony 29 marca 2019 r. pod oświadczeniem burmistrza Wacława Ligęzy, zob. https://gorliceiokolice.eu/2019/03/sprostowanie-do-artykulu-z-14-marca-2016-r-pt-antyestabliszmentowa-posel-elzbieta-borowska-podaza-jednak-sladem-barbary-bartus/#comment-5116. Postanowiłem „przekleić” na stronę główną mojego portalu tę instrukcje ortograficzną, przeznaczoną głównie dla urzędników i dziennikarzy z UM w Bobowej. Komentator „wma” ma rację, że zwraca uwagę na błędy językowe, które mnożą się (jak grzyby po deszczu) w radosnej twórczości wszystkich Polaków. Komentator „wma” także i mnie poprawia, za co niezmiennie i z pokorą oraz wdzięcznością dziękuję! Bom i ja ułomnością grzeszę w potyczkach z polskim słowem. Prosimy o kolejne lekcje!
Obrazek tytułowy został wykorzystany ze strony, zob. https://www.youtube.com/watch?v=R9vXiVkXNhE.
Czy to chodzi o Artura Forczka syna radnego Ryszarda Forczka z Jankowej?
Tekst z 19 marca (o podsumowaniu „akcji charytatywnej”) podpisany jest tak:
Nauczyciel SP Bobowa J. P.
Wynikałoby z tego, że autorem tekstu jest osoba o inicjałach J. P.
W SP w Bobowej jest dwoje nauczycieli o takich inicjałach: Jolanta Połeć (język niemiecki, biologia – skądinąd ciekawy zestaw) i Jerzy Przywara (fizyka, informatyka).
http://www.zsnr1.bobowa.pl/nauczyciele
Przytoczmy jeszcze jeden fragment z tekstu wyprodukowanego przez osobę o inicjałach J. P.:
„Na spotkaniu nie zapomniano o tragicznych wydarzeniach (…). Szczególnie mocno podkreślił to zdarzenie Burmistrz Bobowej przywołując postać zmarłego tragicznie prezydenta Gdańska – Pawła Adamowicza”.
Jak widać w Bobowej jest „Burmistrz” (wielka litera) – a w Gdańsku „prezydent” (mała litera, w tym wypadku użyta poprawnie).
Dla osoby o inicjałach J. P. każdy dzień bez wazeliny jest dniem straconym.
No proszę, przywołano aż w Bobowej postać mafiosa z Gdańska. Tak trzymać! To oczywiście uwaga do „dobrego gospodarza”. Ciekawe czy prawa i sprawiedliwa poseł Bartuś nie poczuła się przypadkiem zniesmaczona…
W komentarzu nie chodziło mi o osobę Adamowicza, chodziło mi o posadę prezydenta Gdańska (w zestawieniu z posadą burmistrza Bobowej). Zasadniczo pisałem o lizusostwie (i nieuctwie) bobowskiego nauczyciela o inicjałach J. P.
Co się tyczy pani Bartusiowej. Pani Bartusiowa bardzo lubi bobowskiego „gospodarza”, na pewno się na swojego ulubieńca nie obraziła (a takiego przymiotnika jak „zniesmaczony/a” to nawet nie słyszała).
Zrozumiałem tekst, słowo honoru. Po wątku lizusostwa w następnej kolejności zwróciłem uwagę na rozpacz samorządowca po śmierci samorządowca. Nie byłoby w tym nic szczególnego… gdyby nie kontekst „małej gdańskiej Sycylii” w tej historii. Jak widać Sycylia objawia się raz tu, raz tam a właściwie gdzie okiem sięgnąć!