„Trendy Radio“ z Krosna, czyli wielofunkcyjna propaganda sukcesu

Przypadkiem napatoczyłem się na wywiad bobowskiej „perły samorządu“, czyli burmistrza Wacława Ligęzy, którego nasz znamienity funkcjonariusz publiczny udzielił krośnieńskiemu „Trendy Radiu“. Propagandowa słodycz wylała mi się z ekranu komputera. Kto nie wierzy niech kliknie: http://www.trendyradio.pl/pl/show_video/174/waclaw-ligeza-burmistrz-bobowej.  Prawda, że „republika bobowska“ to kraj mlekiem i miodem płynący, a jakiego ma przywódcę wielofunkcyjnego… Drugiego takiego ze świecą po całej Polsce długo by szukać, a pewności na znalezienie właściwie żadnej. Miliony wyżebranych złotych wpompowane także w kostkę Bauma, ludzie szczęśliwi i bezpieczni, nikt stąd nie wyjeżdża, bo i po co, skoro bezrobocia nie ma a pracy wszędzie jak ulęgałek na gruszce. Do orlików i placów zabaw (a jakże, wielofunkcyjnych) kolejki się ustawiaja i trzeba się zapisywać, jak rozumiem na listy społeczne. Potęgą lekkoatletyczną też niedługo będziemy… chyba w pchnięciu kamieniem do Białej albo w biegu przez płoty donikąd.

„Dziennikarstwo“ III RP, to służalcza czarna rozpacz. Ale ja już chyba o tym gdzieś pisałem. Mimo to spojrzałem na stronę „Trendy Radia“ z Krosna. Niewiele się dowiedziałem; nie wiadomo co i kto zacz, nazwisk szefostwa i dziennikarzy nie znalazłem, ale może źle szukałem. Wiadomo natomiast, że (cytuję):

Naszą misją jest zawsze i wszędzie trzymanie ręki na pulsie, po to abyście dzięki nam mogli być na bieżąco z tym, co dzieje się wokół.

Rewelacja, a wywiad z burmistrzem Ligęzą potwierdza te słowa (na bieżąco) w całej rozciągłości. Ręka na pulsie, to za mało powiedziane! Dziennikarz, który odpytywał burmistrza, ściskał go wręcz za gardło, a ten wił się, jak piskorz pod gradem niewygodnych pytań. Ale cytujmy dalej:

Program adresujemy do ludzi w wieku 20 – 60 lat. Prezentujemy audycje publicystyczne, społeczne, kulturalne, edukacyjne, sportowe i dużo dobrej muzyki. To właśnie muzyka jest tym, co nas wyróżnia na tle innych stacji radiowych. Lata 80., 90., dance, z domieszką rocka, u nieco starszych przywołują najpiękniejsze wspomnienia, młodszym słuchaczom sprawiają, że nogi same rwą się do tańca. Jednakowo wszystkich, bez względu na płeć czy wiek, wprowadzają w doskonały nastrój.

Ledwie przeczytałem te słowa, a „doskonały nastrój“ wdarł się z siłą huraganu przez otwarte okna mojego pokoju. Zasępiłem się tylko przez chwilę nad losem wykluczonych słuchaczy „60+“. Im nogi już nie mogą rwać sie do tańca, muzyka dance z domieszką rocka nie może przywoływać najpiękniejszych wspomnień, bo „Trendy Radio“ sobie tego nie życzy. Wara  im od „Trendy Radia“ z Krosna. Pozostaje tylko eutanazja!

Najważniejsze miało jednak dopiero nastapić. I nastapiło (cytuję):

Nasi dziennikarze to ekipa entuzjastów, pasjonatów radia, ludzi i życia.

(i zapomnieli dodać, że)… wychowanych na znakomitych wzorach z epoki minionej: „Trybunie Ludów“, „Tu Jedynce“ i takich tam socowych gadzinówkach. W III RP „pasjonaci radia, ludzi i życia“ potrafią robić pasjonujące wywiady, ot choćby z burmistrzem i „perłą samorządu“ Wacławem Ligęzą, skoro, nieubłaganym prawem życia, Edwarda Gierka i Wojciecha Jaruzelskiego nam zabrakło. „Trendy Radio“ jest naprawdę trendy. Taki mamy klimat: „promocja, entuzjazm, pasja“… Dla nas kapusta, a dla władzy władza!