Przewielebnemu (i wszystkim pozostałym, którzy przyłożyli ręki do wycięcia wiekowych dębów: „radzie parafialnej”, gminnym urzędnikom) dedykuję poniższy cytat:
“Habt Ehrfurcht vor dem Baum, er ist ein einziges großes Wunder, und euren Vorfahren war er heilig. Die Feindschaft gegen den Baum ist ein Zeichen von Minderwertigkeit eines Volkes und von niederer Gesinnung des einzelnen” – Alexander von Humboldt (1769-1859).
Cytat ten jest w Niemczech powszechnie znany (i w praktyce stosowany – Niemcy nie tną wiekowych drzew).
Po polsku wygląda to tak:
„Miejcie szacunek dla drzewa, które jest jednym wielkim cudem i które dla naszych przodków było rzeczą świętą. Wrogi stosunek do drzewa jest cechą narodu o małej wartości i cechą człowieka nikczemnego”.
http://www.swietokrzyskipn.org.pl/przyroda/rosliny/drzewa_pomnikowe/
Jeśli na tych wyciętych dębach były jakieś suche gałęzie, a przewielebny bał się, że któraś mu spadnie na przewielebną głowę, gdy będzie przechodził mimo, to można było te gałęzie przyciąć. A same drzewa były zdrowe, mogły stać następne 200 lat, następne 7 pokoleń.
Pięknie napisane. Często sam cytuję urzędnikom na Mazowszu słowa Alexandra von Humboldta. Znam wielu wielebnych, którzy przyczyniają się do wycinki i okaleczania zdrowych i wiekowych drzew rosnących przy parafiach i przy kościołach. Zawsze przegrywają drzewa, gdyż rzekomo stwarzają zagrożenie. Smutne to ale prawdziwe. Pamiętacie naszego Wieszcza Adama Mickiewicza Drzewa moje ojczyste! Jeśli niebo zdarzy,
Bym wrócił was oglądać, przyjaciele starzy,
Czyli was znajdę jeszcze? Czy dotąd żyjecie?
Wy, koło których niegdyś pełzałem jak dziecię,
Ja ileż wam winienem, o domowe drzewa!