Dlaczego szkoły w naszym powiecie zostaną zlikwidowane?

Rzecz jest prosta.
Fundamentem realnego świata jest związek przyczynowo-skutkowy.
Innymi słowy: w przyrodzie nic nie ginie, ani nie bierze się znikąd.
Wszystkim tym, którzy są teraz „zaskoczeni” (a zwłaszcza nauczycielom i dyrektorom szkół, którzy boją się teraz o posady) proponuję przypomnieć sobie, co robili w roku w 2003 (i wcześniej).
W roku 2003 odbyło się dwudniowe referendum „akcesyjne” (7 i 8 czerwca 2003 roku). Poprzedziła je zmasowana, nachalna kampania propagandowa, która miała skłonić Polaków do głosowania na „tak”.
Kampania ta była prowadzona przez telewizję, radio i prawie wszystkie gazety.
W szkolnych programach pojawiła się „edukacja europejska”, nauczyciele i dyrektorzy zakładali w szkołach „kluby Europejczyka” (w szkole w Łużnej klub nazywał się „Eurogwiazdki”). W klubach tych nauczyciele ogłupiali dzieci i buntowali przeciwko rodzicom i dziadkom – dzieci te miały potem namawiać „zacofanych” rodziców i dziadków do głosu na „tak”.
Głównym argumentem, mającym przekonać „głupich” rodziców i dziadków było to, że jak się „zapiszemy do UE”, to „znikną granice” i będzie można „wyjechać do pracy”. Dlatego „starzy” (którzy i tak zaraz poumierają) nie mają prawa zamykać „młodym” drogi do „szczęścia” – mają głosować na „tak”.
Dyrektorzy i nauczyciele prześcigali się w neofickiej gorliwości (najbardziej gorliwi byli ci, co wcześniej opowiadali dzieciom bajki o Leninie).
A jak było w bobowskim liceum? Trzeba powiedzieć, że tutaj szybko się przestawiono i szybko zwąchano koniunkturę. Dowód? Proszę bardzo:

http://zso.bobowa.eu/liceum/szkola/kalendar.htm

Czytamy:

„1992 Udział w 9 międzynarodowym konkursie dla dzieci i młodzieży poświęconym życiu w Europie mającej być wspólnym domem, a zorganizowanej przez radę Europy – Oddział Niemiecki w Bonn”.

„12-18.06.1994 Uczniowie Alicja Appiah, Piotr Fyda, Andrzej Jamka, Marta Wąsik, Jolanta Kuk, Joanna Lubas, Honorata Kwiczal, Sylwia Gąsiur, Lucyna Waszczyszak pod opieką p. Jana Walickiego wzięli udział w seminarium w Bad Marienbergu na temat: „Potrzeby integracji europejskiej” – nawiązanie stosunków między młodzieżą polską i niemiecką”.

Znaczy: już na początku lat 90. kurs był ustawiony. Mówiąc dokładnie: przestawiony o 180 stopni – „przyjaźń” z młodzieżą „radziecką” została gładko zastąpiona „przyjaźnią” z młodzieżą niemiecką („europejską”), opowieści o „krajach demokracji ludowej miłujących pokój” i „przyjaźni z wielkim narodem radzieckim” zastąpiły bajania o „Europie mającej być wspólnym domem”. A kto był wtedy dyrektorem liceum? A pan mgr Jerzy Nalepka, obecny wicestarosta.

Dalszy ciąg jest łatwy do przewidzenia. Mamy rok 2002 i 2003:

„22.04.2002 Seminarium Powiatowe z okazji Międzynarodowego Dnia Ziemi pt.: „Edukacja europejska młodzieży w szkołach ponadgimnazjalnych powiatu gorlickiego”.

„02.06.2003 Referendum europejskie. W ramach akcji „Młodzi głosują” odbyło się w szkole głosowanie referendalne przed referendum akcesyjnym. W referendum wzięło udział 83% uprawnionej do głosowania młodzieży szkoły. Na pytanie: „Czy chcesz aby Polska przystąpiła do Unii Europejskiej?” – 63,6% odpowiedziało TAK. W komisji zasiedli: Anna Wrona, Katarzyna Tokarz i Artur Kokosz. Nadzorowali: Paweł Małecki i p. Magdalena Tokarska”.

Więc niech teraz nikt w bobowskim liceum nie płacze (np. PAX), że szkoła dogorywa z braku uczniów. Polskie dzieci zapełniają teraz klasy w szkołach angielskich, irlandzkich, niemieckich, hiszpańskich etc. Ich rodzice wyjechali – mieszkają „w Europie mającej być wspólnym domem” (takiej to „mądrości” uczyli się od roku 1992 w bobowskim liceum).

Do tego wszystkiego – niestety – ambona.
Tutaj głównym argumentem było to, że jak się „zapiszemy do UE”, to będziemy „dawać świadectwo wiary” i „nawracać Europę”, a wdzięczna „Europa” „podzieli się z nami swoim bogactwem” (ówczesny prymas Józef Glemp). Musimy się tylko dostosować do „norm” i „standardów” „unijnych” (co oznaczało likwidację polskiego przemysłu i stopniową likwidację rolnictwa – ten proceder rozpoczęto już na początku lat 90.).
Jaki skutek przyniosły te nauki? A na przykład taki:

„Stanisław Kogut, prezes Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym w Stróżach:
Pójdę za głosem największego dla mnie autorytetu moralnego – papieża Jana Pawła II. Wezmę udział w referendum i zagłosuję na tak. (…)”.

Źródło: „Dziennik Polski”, 5 czerwca 2003 roku (dwa dni przed referendum) – „Dziennik Polski Nowosądecki”, str. 2, Region: Nowosądeckie, Limanowskie, Gorlickie (tym dodatkiem „Dziennika Polskiego” kierował niejaki Wojciech Molendowicz, który chwalił się publicznie, że jego syn, który jest w przedszkolu, na pamięć recytuje wszystkie „korzyści” z „integracji europejskiej” – taka bestia zdolna!).

Pan starosta Górski powiada tak:

„(…) na początku funkcjonowania powiatowej oświaty mieliśmy w naszych szkołach 7890 uczniów, a w bieżącym roku mamy już tylko 4142 uczniów, czyli aż o połowę mniej (…). Przewidujemy, że za 2 lata w naszych szkołach będzie około 3400 uczniów”.

Powiaty wprowadzono od 1 stycznia 1999 roku. Pan starosta nie wie, co się stało z rafinerią, fabryką maszyn, gorlicką mleczarnią etc.? Pan starosta Górski nie widzi związku? Miasto się wyludnia bez przyczyny?
Dostosowaliśmy się do „norm unijnych”. Zamiast zakładów pracy mamy w Gorlicach ronda i „kostkę” Bauma – a będziemy mieć Kaufland! Jak w Rzeszy!
A szkoły to się pozamyka – i szlus!
Powiem szczerze, że mam mieszane uczucia. Z jednej strony szkoda Polski, bardzo szkoda. Boli serce. Ale z drugiej strony, gdy sobie przypomnę ten obłęd z roku 2003 (w Gorlicach nie znalazł się nikt trzeźwy, nikt przytomny – było powszechne „O radości, iskro bogów”) jakoś mi tych Gorlic nie szkoda. A Bobowej (w tym bobowskiego liceum) tym bardziej.
W Bobowej obłęd się nawet nasila. „Miejska” rada – w sytuacji, gdy nie staje grosza na szkoły, które mają uczyć czytać i pisać – wydaje z gminnej kasy miliony na bezproduktywną, bezsensowną szkołę grajków (jest harmonia, jest gitarka i fujarka, z jakichś powodów nie ma cymbałków) – a wszystko na skutek widzimisię jednego weterynarza.