Dzisiaj, tj. 14 stycznia 2015 roku, złożyłem wniosek, na ręce przewodniczącego Rady Miejskiej w Bobowej, w sprawie uchwalenia Kodeksu Etycznego Radnych Rady Miejskiej w Bobowej. Takie etyczne unormowania działają jak Polska długa i szeroka w gminach, w powiatach i w sejmikach. Do wniosku dołączyłem projekt kodeksu, bo nie lubię być gołosłowny, jako podstawę do dalszej dyskusji. Podstawę projektu przedstawionego przewodniczącemu Rady Miejskiej w Bobowej stanowiły dokumenty aktualnie obowiązujące w innych polskich samorządach, o czym donosi Internet. Sprawa jest oczywiście otwarta i jeśli ktokolwiek nadeśle na adres mojej redakcji jakiekolwiek swoje propozycje, czy uwagi, bezzwłocznie przekażę je przewodniczącemu Stanisławowi Tabisiowi.
Oto obywatelski projekt Kodeksu Etycznego Radnych Rady Miejskiej w Bobowej:
KODEKS ETYCZNY
RADNYCH
RADY MIEJSKIEJ W BOBOWEJ
PREAMBUŁA
Celem Kodeksu Etyki Radnego jest sprecyzowanie wartości i standardów zachowania wybieralnych przedstawicieli władzy lokalnej, zwanych w dalszej części Kodeksu radnymi Rady Miejskiej w Bobowej związanych z pełnieniem przez nich mandatów, zebranie ich
w postaci katalogu oraz poinformowanie obywateli o standardach zachowania, jakich mają prawo oczekiwać od radnych Rady Miejskiej w Bobowej.
ZASADY OGÓLNE
- Kodeks wyznacza zasady i standardy postępowania radnych Rady Miejskiej w Bobowej
w związku z wykonywaniem przez nich zadań publicznych, tj, pełnieniem służby publicznej. - Zasady określone w niniejszym kodeksie winny być stosowane przez wszystkich radnych Rady Miejskiej w Bobowej.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej służą państwu, społecznościom lokalnym, przestrzegają porządku prawnego i wykonują powierzone zadania.
ZASADY POSTĘPOWANIA
Artykuł 2
Radni Rady Miejskiej w Bobowej pełniący służbę publiczną zobowiązani są dbać
o wykonywanie zadań publicznych oraz środki publiczne z uwzględnieniem interesu państwa, interesu wspólnoty samorządowej oraz indywidualnego interesu obywateli.
W szczególności, powinni działać zgodnie z zasadami:
– praworządności,
– bezstronności i bezinteresowności,
– obiektywności,
– uczciwości i rzetelności,
– odpowiedzialności,
– jawności,
– dbałości o interes publiczny,
– godnego zachowania przy wykonywaniu funkcji radnego,
– uprzejmości i życzliwości w kontaktach z obywatelami.
WYKONYWANIE FUNKCJI
Artykuł 3
- Służba publiczna opiera się na zaufaniu publicznym i wymaga od radnych Rady Miejskiej w Bobowej poszanowania Konstytucji i prawa oraz stawiania interesu publicznego ponad interes osobisty. Obywatele oczekują od radnych Rady Miejskiej w Bobowej wysokich standardów etycznych zachowań.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej pełnią funkcje w ramach prawa i działają zgodnie z prawem; podejmowane przez nich rozstrzygnięcia i decyzje posiadają podstawę prawną, a ich treść jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej respektują konstytucyjną zasadę podziału władzy.
Artykuł 4
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej działają bezstronnie i bezinteresownie.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej nie uczestniczą w podejmowaniu decyzji, naradach, opiniowaniu lub głosowaniu w sprawach, w których mają bezpośredni lub pośredni interes osobisty.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej nie podejmują prac, ani zajęć kolidujących z funkcją radnego.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej nie podejmują arbitralnych decyzji, które mogą mieć negatywny wpływ na sytuację obywateli oraz powstrzymują się od wszelkich form faworyzowania.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej kierują się interesem wspólnoty samorządowej i nie czerpią korzyści materialnych ani osobistych z tytułu sprawowania funkcji, nie działają też w prywatnym interesie osób lub grup osób.
Artykuł 5
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej nie dopuszczają do powstania konfliktu interesów między interesem publicznym a prywatnym. W sytuacji powstania konfliktu interesów dbają, aby został on rozstrzygnięty na korzyść interesu publicznego.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej korzystają z uprawnień wyłącznie dla osiągnięcia celów, dla których uprawnienia te zostały im powierzone mocą odnośnych przepisów.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej nie angażują się w działania, które zagrażają prawidłowemu wypełnianiu funkcji lub wpływają negatywnie na obiektywizm podejmowanych decyzji.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej zachowują się w sposób odpowiadający godności radnego, unikają zachowań, które mogą godzić w dobre imię Rady Miejskiej w Bobowej
Artykuł 6
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej pełnią funkcje rzetelnie, sumiennie, z szacunkiem dla innych i poczuciem godności własnej.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej nie ulegają żadnym naciskom, nie przyjmują żadnych zobowiązań wynikających z pokrewieństwa lub znajomości, nie przyjmują żadnych korzyści materialnych ani osobistych.
Artykuł 7
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej są odpowiedzialni przed całą społecznością lokalną w zakresie sprawowanej funkcji publicznej.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej ponoszą odpowiedzialność za decyzje i działania, nie unikając trudnych rozstrzygnięć. Zobowiązani są do przestrzegania dyscypliny finansowej
i budżetowej. W sprawach majątkowych i finansowych winni wykazywać należytą staranność i gospodarność. - Radni nie ujawniają informacji poufnych ani nie wykorzystują ich dla korzyści finansowych lub osobistych.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej respektują zakazy i ograniczenia przewidziane w przepisach szczególnych w związku z pełnieniem funkcji radnego.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej, korzystając z wszelkich dostępnych możliwości komunikacyjnych informują społeczeństwo o realizacji zadań publicznych na terenie Gminy.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej utrzymują stały kontakt z mediami, tj. z prasą, radiem i telewizją) poprzez wydawanie oświadczeń, udzielania wywiadów lub wypowiedzi w związku z publiczną misją środków masowego przekazu zapisaną w ustawach.
Artykuł 8
- Radni zobowiązują się do pogłębiania wiedzy w zakresie przepisów prawa będącego podstawą pełnienia ich funkcji.
- Radni Rady Miejskiej w Bobowej podnoszą swoje kwalifikacje związane z wykonywaniem zadań publicznych poprzez udział w szkoleniach i kursach.
- 3. Radni przestrzegają uregulowań ujętych w Statucie Gminy Bobowa dotyczących Rady Miejskiej w Bobowej oraz pracy Komisji Rady Miejskiej w Bobowej .
- Radni aktywnie i twórczo uczestniczą w pracach Rady.
- Radni prezentują swoje stanowisko w omawianej sprawie dbając o kulturę
i merytoryczność wypowiedzi.
Artykuł 9
- W kontaktach z obywatelami radni Rady Miejskiej w Bobowej zachowują się uprzejmie, są pomocni i życzliwi, dbają o dobre stosunki międzyludzkie.
- Radni w miejscu pracy i poza nim przestrzegają zasad poprawnego zachowania, właściwych człowiekowi o wysokiej kulturze osobistej.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Artykuł 10
Radni Rady Miejskiej w Bobowej zobowiązani są przestrzegać przepisów Kodeksu i kierować się jego zasadami.
Artykuł 11
Przewodniczący Rady Miejskiej w Bobowej upowszechnia treści zawarte w niniejszym Kodeksie wśród radnych, społeczności lokalnej oraz mediów, celem propagowania zawartych w nim zasad i wartości
Pan jest bezwstydny. Wszyscy do okoła gadają, że pisze Pan na zlecenie i za pieniądze (a podatek???) ludzi chcących przejąć władzę w Bobowej. A Pan kolejną wrzutkę robi. Niech Pan lepiej napisze kto Panu ten kodeks podesłał. Ta strona srtaciła już sens. Myśleliśmy do tej pory, że Pan robi to bezinteresownie, a tu taka bomba. Ale jazda… hipokryzja.
Ciekawe kto chce przejąć władze w Bobowej. Proszę napisać coś więcej
Na pewno Kodeks podesłał J.K. z PiSu albo Antoni M.
Bo PiSowi zależy na przejęciu władzy w Polsce.
A co do podatków,to zależy w jakiej formie jest przekazywana gratyfikacja. 😉
Np.burmistrz od kilometrówki nie odprowadza podatku.Ma czysty zysk. 🙂
Z tym byłbym ostrożny.
Na pewno PiS ma swoich ludzi w Bobowej………
Tak wiem, że mamy XIX w ale tej hołoty nic innego już nie powstrzyma tylko przywrócenie tego prawa. To nie jest wymysł, tak było i tak być powinno, a prawo to dużymi literami powinno wisieć w każdym urzędzie na każdych drzwiach. Nie mówię że wszyscy kradną i tylko w Bobowej, to jest choroba która trawi cały nasz kraj bo wszystko co państwowe jest skorumpowane i rozkradane przez kolesi kolesiów i ich kolesiów.
Ustawa z dnia 18 marca 1921 roku o zwalczaniu przestępstw z chęci zysku, popełnionych przez urzędników. (Dz. U. Nr 30 poz. 177)
Art. 1. Urzędnik, winny popełnienia w związku z urzędowaniem i z pogwałceniem obowiązków urzędowych i służbowych:
1. kradzieży lub przywłaszczenia (sprzeniewierzenia), albo udziału w tychże (art. 51 k. k. ros. Z r. 1903, § 5 austr. u. k. z r. 1852, §§ 47 – 49 niem. k. k. z r. 1871), jeśli mienie skradzione lub przywłaszczone (sprzeniewierzone) było mu dostępne lub powierzone z powodu służby lub stanowiska służbowego;
2. oszustwa lub udziału w niem (art. 51 k. k. ros. Z r. 1903, § 5 austr. u. k. z r. 1852, §§ 47 – 49 niem. k. k. z r. 1871), jeśli oszustwo popełniono w ten sposób, że winny w zamiarze osiągnięcia dla siebie lub osoby trzeciej nieprawnej korzyści majątkowej wyrządził innemu szkodę majątkową przez wprowadzenie w błąd lub utrzymywanie w błędzie za pomocą przedstawienia okoliczności fałszywych, albo przekręcania lub ukrywania prawdziwych – będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.
Art. 2. Urzędnik, winny:
1. przyjęcia bądź podarunku lub innej korzyści majątkowej, bądź obietnicy takiego podarunku lub innej korzyści majątkowej, danych w zamiarze skłonienia go do pogwałcenia obowiązków urzędowych lub służbowych, albo żądania takiego podarunku lub korzyści majątkowej;
2. innego przestępstwa służbowego, popełnionego z chęci zysku i z pogwałceniem obowiązków urzędowych lub służbowych w b. dzielnicach rosyjskiej i pruskiej, a w b. dzielnicy austriackiej nadużycia władzy urzędowej, popełnionego z chęci zysku
– będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.
Art. 3. Urzędnik winny przyjęcia w związku z rozstrzyganiem spraw urzędowych lub służbowych bądź podarunku lub innej korzyści majątkowej, bądź obietnicy takiego podarunku lub korzyści majątkowej, danych be zamiaru skłonienia go do pogwałcenia obowiązków urzędowych lub służbowych, albo żądania takiego podarunku lub korzyści majątkowej, ulegnie karze ciężkiego więzienia (domu karnego) od lat 4 do 15.
Art. 4. Winny udziału w przestępstwach, przewidzianych a art. 1 i w ust. 2 art. 2 tej ustawy, o ile udział taki nie pociąga za sobą kary surowszej w myśl art. 1, będzie karany ciężkim więzieniem (domem karnym) od 4 do 15 lat; jeśli zaś winny dopuszcza się takiego przestępstwa zawodowo – będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.
Art. 5. Kto osobiście lub za pośrednictwem osób trzecich,chociażby bezskutecznie, skłania urzędnika za pomocą podarunku, bądź innej korzyści majątkowej, bądź obietnicy tychże do pogwałcenia obowiązków urzędowych lub służbowych, lub dopuszcza się udziału w przestępstwie, przewidzianem w ust. 1 art. 2 niniejszej ustawy – będzie karany ciężkim więzieniem (domem karnym) od 4 do 15 lat; jeśli zaś winny dopuszcza się takiego przestępstwa zawodowo – będzie krany śmiercią przez rozstrzelanie.
Kto osobiście lub za pośrednictwem osób trzecich,chociażby bezskutecznie, skłania urzędnika do przestępstwa, przewidzianego w art. 3 niniejszej ustawy, lub w tem ostatniem przestępstwie dopuszcza się udziału, będzie karany więzieniem (w b. dzielnicy austriackiej – ścisłym aresztem) od 1 miesiąca do 1 roku.
Jednak będzie wolny od kary ten, kto przyczyni się do wykrycia lub udowodnienia dokonanego przekupienia, zanim władza, powołana do ścigania, dowie się o jego czynie.
Art. 6. Przepisy ustaw karnych dzielnicowych o prawie nadzwyczajnego łagodzenia lub zamiany kary nie stosują się do przestępstw, przewidzianych w niniejszej ustawie; wszakże w wypadkach mniejszej wagi lub w razie uznania okoliczności łagodzących sad wymierzy za przestępstwa, przewidziane w art. 1 – 5 ustawy niniejszej, w miejsce kary śmierci, karę ciężkiego więzienia (domu karnego) od lat 4 do 15, karę zaś ciężkiego więzienia (domu karnego) od lat 4 do 15 wyznaczy w rozmiarze od 1 roku do 4 lat.
Art. 7. Przestępstwa, wymienione w art. 1 – 4 i cz. 1 art. 5 niniejszej ustawy, uważane będą za zbrodnie; przestępstwo, przewidziane w cz. 2 art. 5 za występek.
Usiłowanie będzie karane na równi z dokonaniem.
Karom za udział, przewidzianym w art. 4 i 5 niniejszej ustawy, ulegają również osoby, nie będące urzędnikami.
Art. 8. W wypadku przestępstw, przewidzianych w art. 2, 3 i 5 niniejszej ustawy, należy otrzymany podarunek lub wartość tegoż uznać za przepadłe na rzecz Skarbu Państwa.
Art. 9. Urzędnikiem w rozumieniu ustawy jest ten, kogo odpowiednia ustawa karna w chwili popełnienia przestępstwa za urzędnika uważa (art. 636 cz. 4 k. k. ros. Z r. 1903, § 101 austr. u. k. z r. 1852 i § 359 niem. k. k. z r. 1871).
Art. 10. Ustawa niniejsza nie stosuje się do osób, które w chwili popełnienia przestępstwa nie ukończyły lat 21; nie dotyczy to przestępstwa, przewidzianego w cz. 2 art. 5 ustawy niniejszej.
Art. 11. Przepisy ustawy niniejszej nie stosują się do udziału, przewidzianego w § 49a niem. k. k. z r. 1871, tudzież do wypadków, przewidzianych z art. 151 cz. 3 k. k. ros. Z r. 1903 i w § 9 austr. u. k. z r. 1852).
Art. 12. Przepisy szczególne ustaw karnych, stanowiące o karach łagodniejszych lub o bezkarności kradzieży lub przywłaszczenia (sprzeniewierzenia), nie będą stosowane do urzędników, odpowiadających według ustawy niniejszej. Jeśli jednak winny kradzieży lub przywłaszczenia (sprzeniewierzenia) dobrowolnie zwrócił mienie kradzione lub przywłaszczone (sprzeniewierzone), albo w inny sposób wynagrodził szkodę, zanim jego wina ujawniona została przed władzą do ścigania przestępstw powołaną, – wolny będzie od kary.
Art. 13. Sprawy o przestępstwa, przewidziane w ustawie niniejszej, o ile nie stosuje się postępowania uproszczonego, rozpoznawane będą co do winy i kary we wszystkich instancjach przez sad karny w składzie 3 sędziów państwowych.
W b. dzielnicy rosyjskiej wyroki sadu pierwszej instancji we wszystkich sprawach, do których stosuje się niniejsza ustawa, są ostateczne i mogą być zaskarżone jedynie przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o zaskarżeniu wyroków w drodze kasacji.
Jeżeli przestępstwo jest zbrodnią, należy wyznaczyć oskarżonemu obrońcę z urzędu, o ile nie ma on obrońcy z wyboru.
W b. dzielnicy austriackiej stosuje się odpowiednio przepis § 341 proc. kar.
Art. 14. Winni przestępstw, popełnionych przed wejściem w życie ustawy niniejszej, ulegną karze w myśl ustaw dotychczasowych, o ile przepisy ustawy niniejszej nie przewidują łagodniejszej kary.
Art. 15. Do osób wojskowych należy stosować ustawę z dnia 1 sierpnia 1919 r. (Dz. Pr. Nr 64, poz. 386) ze zmianami, zawartymi w ustawie z dnia 17 grudnia 1920 roku (Dz. Ust. z1921 r. Nr 2, poz. 4).
Przepisy ustawy niniejszej stosują się odpowiednio i w wypadkach, gdy przestępstw, przewidzianych w art. 4 i 5 dopuszczono się odnośnie do osób, podlegających sadownictwu wojskowemu.
Art. 16. Rada Ministrów władna będzie uchylić moc obowiązującą ustawy niniejszej uchwałą, zatwierdzoną przez Naczelnika Państwa i ogłoszoną w Dzienniku Ustaw. Z chwilą wejścia w życie tej uchwały postanowienia ustaw karnych, uchylone, zmienione, lub ograniczone w swem działaniu skutkiem przepisów ustawy niniejszej, odzyskują moc prawną.
Art. 17. Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia; równocześnie traci moc ustawa z dnia 30 stycznia 1920 r. w przedmiocie odpowiedzialności urzędników za przestępstwa, popełnione z chęci zysku (Dz. Ust. Nr 11, poz. 60) tudzież rozporządzenie Rady Obrony Państwa z dnia 6 sierpnia 1920 r. (Dz. Ust. Nr 73, poz. 501) w przedmiocie poddania przestępstw, popełnionych przez urzędników z chęci zysku, orzecznictwu sądów doraźnych, oraz oparte na nim rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1921 r. (Dz. Ust. Nr 18, poz. 101).
Art. 18. Wykonanie tej ustawy należy do Ministra Sprawiedliwości, a w b. dzielnicy pruskiej – do Ministra b. Dzielnicy Pruskiej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.
Marszałek: Trąmpczyński
Prezydent Ministrów: Witos
Minister Sprawiedliwości: w. z. Dr. J. Morawski
Minister b. Dzielnicy Pruskiej: W. Kucharski
Źródło: sejm.gov.pl
W pierwszej kadencji kodeks mieli radni powiatowi, zapewne więc Pan Urbanek…
W Powiecie są normalni,inteligetni,radni to i swój Kodeks mają!
A w Bobowej nie ma i nie będzie…..bo to nie jest pomysł weterynarza….. 😉