Afera B-18. Jeszcze o kłamstwach burmistrza Ligęzy

Od jakiegoś czasu nie mam właściwie już wątpliwości, że afera z posadowieniem znaku B-18 (10 ton) w Wilczyskach znajdzie wreszcie swój sprawiedliwy osąd i finał. Moi Czytelnicy byli wielokrotnie informowani na stronie www.bobowaodnowa.eu o szczegółach tej ponurej, przestępczej historii. Kto nie czytał, może przejrzeć archiwum „Bobowej Od-Nowa”. A sprawa toczy się już od początku 2006 roku. Wygląda na to, że w III RP, żeby „doprosić się” o sprawiedliwość trzeba uzbroić się w nieziemską cierpliwość. Ale chciałbym zapewnić prokuratorów, sędziów, urzędników od Wojewody Małopolskiego i Marszałka Małopolskiego, a przede wszystkim samego burmistrza Wacława Ligęzę, że, parafrazując słowa znanego przeboju, „nie spocznę, nim dojdę” do celu. A teraz kilka najnowszych szczegółów faktograficznych, które stawiają burmistrza Wacława Ligęzę w bardzo złym świetle i stanowią dowód, że z prawdomównością w tej sprawie, ten nasz lokalny „bohater” bywał często na bakier.
Dla przypomnienia; znak postawiono na działce o numerze ewidencyjnym 437, która styka się bezpośrednio z drogą wojewódzką nr 981, biegnącą przez Wilczyska. Skorzystano z okazji, że dokonywano modernizacji tej drogi wojewódzkiej i na tę okoliczność przygotowano, ale tylko dla niej, projekt zmiany organizacji ruchu. Dotyczył on drogi wojewódzkiej (981) a znak (10 ton) postawiono „twarzą” do dwóch dróg gminnych – i ograniczenie tonażu (do 10 ton) właśnie tych dróg gminnych dotyczyło, a nie drogi wojewódzkiej. Czasami ustawa prawo o ruchu drogowym zezwala na takie operacje; wszak pod jednym warunkiem – w takim miejscu muszą się łączyć dwie drogi publiczne i na dodatek obie drogi muszą mieć tzw. twarde nawierzchnie (asfalt, beton etc.). I wtedy takie połączenie dwóch dróg ustawodawca nazywa skrzyżowaniem dróg. No i na formalno-prawnym skrzyżowaniu można stawiać różne znaki w zależności od widzimisię zarządzającego ruchem na drodze wyższej kategorii. Sęk w tym, że w 2006 roku działka o numerze ewidencyjnym nr 437 w Wilczyskach nie była drogą publiczną, że nie wspomnę, że nie miała także twardej nawierzchni. A Wacław Ligęza wszem i wobec rozgłaszał w pisamch urzędowych, że działka ewidencyjna nr 437, to jest droga gminna nr 437. To kłamstwo powielali potem urzędnicy od Marszałka i Wojewody, a nawet prokuratorzy i sędziowie. Ktoś powie, że ówczesnemu wójtowi tak się po prostu niechcący napisało w wielu pismach, bo rzeczywiście ta działka wygląda jak droga. Ale nie, tej tezy nie da się obronić z bardzo prostej przyczyny. Otóż wójt/burmistrz Wacław Ligęza, z mocy prawa, zarządza wszystkimi drogami gminnymi na terenie swojej jurysdykcji i ma obowiązek znać dokładnie inwentarz drogowy w swojej gminie, bo za to m. in. bierze ok. 180 tysięcy złotych rocznej pensji. Przez kilka lat nikt nie zakwestionował tego kłamstwa, stojącego u podstaw całej afery, nikt nie zwrócił na nie uwagi. Nie zrobił tego Starosta Gorlicki, Marszałek i Wojewoda z Krakowa, nie chciał dostrzec tego Rzecznik Praw Obywatelskich i kuriozalny minister od korupcji Julia Pitera (w kuriozalnym rządzie kuriozalnego premiera Donalda Tuska).
Jednak jak mówi stare polskie przysłowie: na złodzieju czapka gore. A Wacław Ligęza od początku wiedział, że działka nr 437, to nie jest droga publiczna i kiedy poczuł się pewniej, bo miał prawo odnieść wrażenie, że już nic złego w sprawie afery B-18 już mu się nie stanie, postanowił „wyczyścić” sobie przedpole i gminne dokumenty drogowe. I to był błąd, błąd strategiczny burmistrza Wacława Ligęzy. Powinien był tego łgarstwa bronić do samego końca, jak Jaruzelski socjalizmu. Otóż 22 września 2011 roku Rada Miejska w Bobowej zalicza do kategorii dróg gminnych (a więc publicznych) Gminy Bobowa drogę Wilczyska-Jeżów-Równie wzdłuż torów przebiegającą po działce nr 437 w miejscowości Wilczyska. Gmina przystępuje do modernizacji tej nowej drogi, tj. do położenia na niej nawierzchni asfaltowej. Wreszcie zmierzamy do stanu, którego nikt i nigdy nie zakwestionuje. Będzie w tym miejscu prawdziwe, legalne i formalne skrzyżowanie dróg, a Marszałek stawia na drodze wojewódzkiej nr 981 siedem znaków drogowych dokładnie informujących użytkowników ruchu o zbliżaniu się do nowego skrzyżowania, no i o fakcie, że skręt na drogę gminną nr 437 mogą wykonać tylko pojazdy o tonażu mniejszym niż 10 ton.. Dlaczego tych znaków nie postawiono w 2006 roku? Bo wszyscy urzędnicy wiedzieli wówczas, że „na chama” łamią prawo, a ten kmiot (tzn. piszący te słowa) z Jeżowa, wyzywany czasem od warszawiaków i tak się nie zorientuje, a nawet jeśli, to nikt nie stanie w jego obronie. Bo ta władza ma zawsze rację, a każda ręka na nią podniesiona musi być odrąbana, że zacytuję innego szubrawca Józefa Cyrankiewicza.
Podczas cudownej przemiany działki nr 437 w drogę gminną nr 437 burmistrz Wacław Ligęza, niejako przy okazji, organizuje kolejny urzędowy „event”, czyli idzie na formalno-prawne skróty, mówiąc bardzo oględnie. Dla pełnego komfortu zamierza bowiem, jak już napisałem, wyasfaltować część drogi nr 437 bezpośrednio łączącą się z drogą wojewódzką nr 981. Bo przecież dopiero takie dwie publiczne drogi, tzw. twarde mogą być definiowane jako skrzyżowanie dróg i ostatecznie oznakowane.Ale burmistrz roboty budowalane na działce nr 437 do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gorlicach zgłasza przed 22 września 2011 roku, a więc przed zaliczeniem działki 437 do kategorii dróg gminnych. I cóż z tego, powiecie: zwykła procedura. To prawda, ale asfalt położono już po 22 września 2011 roku, a więc prace wykonano nie na działce o numerze ewidencyjnym 437, ale na drodze gminnej nr 437. Jak twierdzi Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego burmistrz Ligęza złożył projekt wymagany dla tzw. zjazdu publicznego, czyli zgodnie z procedurą, bo działka nie była drogą gminną. Ale od 22 września 2011 możemy mówić o skrzyżowaniu dróg, a remont i przebudowa skrzyżowania, to jest już zupełnie „inna polka” i inne parametry. Czy zatem wykonanie tych robót na podstawie jedynie zgłoszenia do organu administracji architektoniczno-budowlanej, stanowi obejście przepisów prawa, bo w takiej sytuacji burmistrz winien uzyskać właściwie prawidłowe pozwolenie na budowę, a więc akt innego rzędu? Skrzyżowanie musi przecież spełniać wszelkie parametry funkcjonalne, budowalne i konstrukcyjne przewidziane przez ustawodacę dla skrzyżowań dróg! No i właśnie nad tym problemem biedzi się teraz Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego z Krakowa. Oj biedzi się, biedzi!
Tak oto afera B-18 toczy się już siódmy rok. A wątków przybywa. Łgarstwa i matactwa wójta i burmistrza Wacława Ligęzy wypływają powoli jak oliwa na wierzch. Straty publiczne i prywatne sięgają już setek tysięcy złotych, a może więcej. Eskalacja konfliktu społecznego trwa, to też kosztuje. Burmistrza Wacława Ligęze obciążać zaczyna Marszałek Województwa Małopolskiego, który poprzez swojego radcę prawnego Bożenę Magnowską, w piśmie procesowym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 listopada 2012 roku, stwierdza expresis verbis, że przedmiotowy znak znak B-18 został zatwierdzony i posadowiony „na wniosek wójta Gminy Bobowa” – od czego kategorycznie od samego początku afery odżegnuje się Wacław Ligęza. Kto kłamie w tej kwestii? A może Marszałek dostrzegł wreszcie, że nie obroni legalności zatwierdzenia w/w znaku i z zimna krwią zepchnie odpowiedzialność na bobowskiego burmistrza?
Burmistrz Wacław Ligęza na razie postawił na swoim. Radni zgodzili sie wydać 200 tysięcy złotych na działkę 70/1, żeby zbudować zalew i tereny rekreacyjne dla społeczeństwa wielopokoleniowego. Ale, ale ostatnio jednak burmistrz nieco spuścił z tonu i oświadczył, że może władzy wojewódzkiej bardziej by zależało na budowie polderu przeciwpowodziowego w tym miejscu. Ten polder mógł już dawno powstać, ale nie powstał „na wniosek” burmistrza Ligęzy, którego radca prawny Marszałka Bożena Magnowska obciąża odpowiedzialnością za wniosek w sprawie posadowienia znaku B-18 (10 ton). Buldogi zaczynają walczyć pod dywanem.
Ale ja mam, jak to felietonista i samozwańczy rzecznik prasowy uciemiężonego ludu bobowskiego, konstruktywną propozycję. Należy pod znakiem B-18 w Wilczyskach powiesić tabliczkę: NIE DOTYCZY BURMISTRZA WACŁAWA LIGĘZY. Bo jak burmistrz Wacław Ligęza chce budować zalew albo poldery przeciwpowodziowe, jak do działki 70/1 nie można dojechać ciężarówką?